กัณหา-ชาลี เนื้อชินเขียว

.. เมื่อเอ่ยถึง กัณหา-ชาลี ทุกคนก็จะนึกถึงทศชาติชาดก กัณฑ์พระเวสสันดรชาดก ก่อนที่พระองค์จะเสวยพระชาติเป็นพระพุทธเจ้า .. พระเวสสันดรได้บำเพ็ญเพียรบารมีด้วยการสละทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อให้ตนหลุดพ้นจากบ่วงทุกข์ทั้งปวง แม้แต่ลูกทั้งสองก็ยกให้ชูชก เพื่อไปคอยเป็นทาสรับใช้นางอมิตาดา เมียสาวของชูชก .. ซึ่งพระกัณหาและพระชาลี ต้องทนทุกข์ทรมานต่าง ๆ นานา
.. พระเกจิคณาจารย์ทั้งยุคเก่าและยุคใหม่ ได้คิดสร้างรูปเหมือนจำลอง กัณหา-ชาลี ขึ้นมาเป็นรูปกุมารคู่กัน อันเป็นวัตถุมงคลอันมีค่ามีความหมายยิ่ง อีกอย่างหนึ่งเพื่อให้ลูกศิษย์และประชาชนทั่วไปนำไปสักการะบูชาเป็นมงคลแก่ตัวเอง .. อุปเท่ห์ในการบูชาท่านว่าให้จุดธูปแล้วบอกให้ กัณหา-ชาลี เป็นลูกเรา ถ้าเรามีลูกอยู่แล้วก็ให้ลูกเราเป็นน้องของกัณหา-ชาลี ให้อยู่ด้วยกัน กินด้วยกัน ไม่ต้องจัดที่อยู่ให้ เขาอยู่ง่าย นอนง่าย เมื่อเราทำอะไรก็ตั้งจิตบอกให้เขาช่วยเรา ให้อยู่กับบ้านดูแลบ้าน อย่าให้ใครมาทำอะไรบ้านเรา เมื่อเราทานอาหารเราก็เรียกเขาทานด้วย ถ้าไปธุระนอกบ้านก็บอกเขาด้วย ถ้าได้ปฏิบัติตามสม่ำเสมอทุกๆวัน ด้วยผลบุญอันนี้จะทำให้มีความสุข ความสมหวัง ความเจริญรุ่งเรือง อย่างแน่นอน คล้ายกับเครื่องรางประเภทกุมารทอง รักยม

.. ถ้าพูดถึงเครื่องรางกัณหา-ชาลี เซียนพระยุคเก่าต้องยกให้ของวัดบางไกรนอก นนทบุรี จัดสร้างโดยหลวงพ่อคล้อย ปุคฺคโล อดีตเจ้าอาวาสรูปแรก ยุคแรกจริงๆสร้างประมาณปี๒๔๘๕ ยุคอินโดจีน เป็นพิมพ์สามขา องค์เขื่อง เนื้อโลหะผสมชนวนเก่าวัดสุทัศน์ฯ จำนวนน้อยจนแทบหาเจอยากมาก ยุคต่อมาที่เป็นที่รู้จักทั่ววงการสร้างประมาณปี๒๔๙๐กว่าๆจนถึงก่อนปี๒๕๐๐ ชนวนเก่าตกทอดมาผสม มีสร้างหลายเนื้อหา เช่น ทองเหลืองผสม ชินตะกั่ว เมฆพัตร .. พุทธคุณเด่นทางเมตตามหานิยมโชคลาภ ค้าขายเป็นเยี่ยม .. พิธีใหญ่มีพระเกจิหลายท่านร่วมปลุกเสก อาทิ หลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอก,หลวงพ่อแฉ่ง บางพัง, หลวงพ่อช่วง วัดบางแพรกใต้, หลวงพ่อกี๋ วัดหูช้าง, หลวงปู่เผือก วัดโมลีฯ ฯลฯ.

.. ตนนี้เนื้อชินเขียว หล่อโบราณ ขนาดสูงประมาณ 2.5 ซม. สภาพสวยเดิม ผิวหิ้ง ไขไข่แมงดาเป็นเม็ดๆทั่วๆ ปานดำผุดจากผิวเห็นชัด ธรรมชาติความเก่า และ มาตรฐานเนื้อชินเขียวครบ เก่าแท้ดูง่ายตาเปล่าครับ เลี่ยมกันน้ำใสๆหนาๆไว้เรียบร้อยแล้วบูชาได้เลยครับ(ข้อห้ามคือมิให้นำบูชาคู่กับรูปเหมือนชูชก)..